آمارهایی که در سال‌های اخیر منتشر شده تاییدمی‌کنند شمار ایرانیانی که کمتر از استاندارهای جهانی کالری مصرف می‌کنند یا ترکیب کالری‌هایی که مصرف می‌کنند فاقد تعادل است و سوخوساز بدن را گمراه می‌کند بیشتر از بیش شده و این روند به دلیل افزایش قیمت مواد غذایی ادامه دار خواهد بود و یک خطر برای سلامتی کل جامعه به حساب می آید. آمارها نشان می‌دهد مصرف خانوار ایرانی در خیلی از کالاها به دلیل تورم در مواد غذایی به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. به عنوان مثال می‌توان به شیر اشاره کرد، طی دهه ۹۰ متوسط مصرف شیر در خانوار ایرانی کاهش چشمگیری داشته است. این در حالی است که‌این خوراکی در سلامت جامعه بسیار بااهمیت است. میانگین مصرف گوشت قرمز در دهه نود، ۵۸ درصد و میانه مصرف گوشت قرمز نیز نزدیک به ۶۲ درصد کاهش پیدا کرده است. میانگین مصرف مرغ نیز در این بازه ۳۳ درصد کاهش پیدا کرده و میانه مصرف این محصول نیز با کاهش شش درصدی مواجه بوده است. میانگین و میانه مصرف شیر ۶۹ و ۷۴ درصد کاهش پیدا کرده و برنج نیز با کاهش میانگین ۲۸ درصد و میانه ۱۹ درصد مواجه بوده است. در بخشی از یک گزارش منتشر شده درروزنامه جهان صنعت آمده است: مشخصا خانوار برای تامین پروتئین در نتیجه کاهش مصرف گوشت به سمت مصرف کالاهای ارزان‌تر مانند تخم‌مرغ رفته و آمارها نشان می‌دهد که مصرف تخم‌مرغ در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۰ به طور میانگین ۴ درصد و میانه ۶ درصد رشد داشته است. این به‌این معنی است که دهک‌های پایین درآمدی برای تامین پروتئین خود به سمت کالاهای جایگزین ارزان‌قیمت‌تر رفته‌اند. از این منظر این موارد نشان می‌دهد که تورم مواد غذایی خانوار ایرانی را به سمت سوءتغذیه هل می‌دهد و این موضوع در دهک‌های پایین درآمدی بغرنج‌تر است. این اتفاقات منجر به‌این شده که کالری دریافتی خانوار ایرانی در سال ۱۴۰۲ نسبت به ۱۳۹۰ میانگین حدود ۱۹ درصد و میانه حدود ۱۸ درصد کاهش داشته باشد که‌این ارقام به لحاظ معیشتی خانوار نگران‌کننده و نشان‌دهنده مشکلات جدی معیشتی خانوار ایرانی است. اگر بخواهیم نگاهی به افزایش قیمت مواد غذایی داشته باشیم آمارهای تکان‌دهنده‌ای را مشاهده خواهیم کرد. مقایسه شاخص قیمت بانک مرکزی در خرداد‌ماه ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۵ نشان می‌دهد قیمت مواد غذایی در کشور به‌طور متوسط حدود ۱۰ برابر شده ولی توزیع این تورم در مناطق مختلف کشور متفاوت است. برای مثال در استان بوشهر سطح عمومی قیمت خوراکی در خرداد ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۵ (قبل از وقوع شوک‌های قیمتی قابل توجه در قیمت خوراکی‌ها) حدود ۱۹ برابر شده و این افزایش در استانی مانند کهگیلویه‌و‌بویراحمد حدود ۵/۹ برابر بوده است. این موضوع نشان می‌دهد که توزیع استانی افزایش قیمت خوراکی‌ها در کشور متفاوت بوده است و دلیل آن می‌تواند تفاوت سبد خوراکی استان‌های مختلف یا از طرف دیگر افزایش قیمت متفاوت در استان‌های مختلف باشد. میانگین کشوری نشان می‌دهد متوسط قیمت خوراکی‌ها در کشور طی شش سال گذشته ۱۰ برابر شده، این در حالی است که شاخص کل قیمت‌ها در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۵ تقریبا هفت برابر شده است. این آمار بیانگر این است که خوراکی‌ها در این دوره افزایش قیمت قابل توجه و بیشتری نسبت به سطح عمومی قیمت‌ها و همچنین سایر کالاهایی که در سبد خانوار بوده داشته و مشخصا این افزایش قیمت قابل توجه اثر خود را در سبد مصرفی خانوار گذاشته و به کاهش مصرفی منجر شده که پیش‌تر نیز به شواهد آن اشاره شد.
